دوشيزه عشق
نه در رفتن حركت بود
نه درماندن سكوني.
شاخه ها را از ريشه جدايي نبود
و باد سخن چين
با برگ ها رازي چنان نگفت
كه بشايد.
دوشيزه عشق من
مادري بيگانه است
و ستاره پر شتاب
در گذرگاهي مايوس
بر مداري جاودانه مي گردد.
Some days you make the coffee, some days the coffee makes you!!
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home