درباره آنچه روزنامه نگاران خارجي که از ايران ديدن مي کنند، نظريه ثابتي وجود دارد. همه کليشه ها ‏آنجاست، دخترهاي مو بور که سرشان را زير روسري پوشانده اند، مشروب و مکان هايي براي ترياک ‏کشيدن. ‏

خانواده و دوستانم، قبل از رفتنم يک مهماني در کلوپ هنر لندن که به طرز خطرناکي به دفتر هواپيمايي ايران ‏اير در ميدان پيکادلي نزديک بود، برگزار کردند. تبعيدي هاي ايراني و افراد مطلع گفتند که اقامت عجيبي در ‏ايران خواهم داشت.‏

وقتي به ايران رسيدم سال 1386 بود و در حال حاضر ما در سال 1387 هستيم. هشت ميليون نفر در تهران ‏جشن هاي سال نو را که رنگ و بوي ضد اسلامي دارند برگزار مي کنند، از روي بوته هاي آتش مي پرند و ‏کلاه قرمز روي سر مي گذارند. رژيم سعي مي کند که جلوي اين مراسم "مشرکانه" را که سه هزار سال ‏قدمت دارد، بگيرد. بر سر سفره هفت سين ايرانيان که از اشيايي تشکيل شده است که حرف اولشان "سين" ‏است، حالا قرآن گذاشته مي شود که حرف اول آن "قاف" است. سنگ بکار رفته در آپارتماني که من در آن ‏زندگي مي کنم، از دامنه رشته کوه البرز آمده است که بلندترين قله خاورميانه، دماوند، برفراز اين رشته کوه ‏قرار دارد. مردم اهل کتاب، يهوديان، مسيحيان و مسلمانان مي توانند ريشه هاي دين خود را در همين قله ‏دنبال کنند. تقويم ايراني درواقع در سال 1387 قرار ندارد، بلکه تاريخ ايران بيش از 3008 سال است. اما در ‏حالا حاضر اسلامگرايان به قدرت رسيده اند و دلشان مي خواهد مردم شمال تهران هم پارسا بشوند. قبل از ‏انقلاب شمال تهران محل سکونت اعضاي ساواک بود [!] ساواک، سازمان امنيت ايران و دست پخت ‏سازمان سيا بود. گفته مي شود که ماموران ساواک حتي در زماني که شکنجه مي کردند از قدح بزرگي ‏شامپاين مي نوشيدند. امروز، بازاري هايي که گذشته شان را بعنوان انقلابي و قدرت مذهبي فراموش کرده اند ‏در اين منطقه زندگي مي کنند و ودکاي ابسولوت مي نوشند و به صداي فرياد هايي که از زندان بدنام اوين به ‏گوش مي رسد بي اعتنا هستند. ‏

در هر کجاي دنيا، يک هتل محل رفت و آمد خبرنگاران خارجي است. در تهران، هتل لاله محل اقامت ‏خبرنگاران است. در تهران هتل هاي بزرگ توسط يکي از ارگان هاي دولتي اداره مي شوند که هتل لاله هم ‏تحت نظارت وزارت اطلاعات است. مشابه اين هتل، هتل رشيد در بغداد است که که خبرنگاران خارجي ‏ازجنگ وحشتناک ايران و عراق که توسط آمريکا برپا شده بود، گزارش مي دادند. خبرنگاران، انقلاب ايران ‏را هم از همين هتل گزارش مي کردند. هتل لاله براي گزارش فرمان هاي خميني، در فاصله مناسبي واقع شده ‏بود. ‏

در هتل استقلال، که پدران پاريس هيلتون موسس آن بودند، همين وضع برقرار است. دستشويي هاي هتل ‏هيلتون با مارک امريکن استاندارد همچنان پابرجاست و در حياط هتل استخر است و در لابي هتل گاهي ‏صداي ايراني هايي که از شنيدن نواي پيانو که آهنگي از يکي از خواننده هاي قبل از انقلاب را مي نوازد ‏هيجان زده شده اند، بگوش مي رسد. بار هتل نسکافه سرو مي کند و نه مارتيني.‏

در تهران سکس وجود دارد. در جنوب اين شهر، فاحشه هايي که به لطف قاچاقچيان هروئين در زمان طالبان ‏در افغانستان معتاد شده اند، زندگي مي کنند. در شمال تهران، پيدا کردن شراب بوردو براي جوانان سخت تر ‏از خريدن کاندوم است. به نظر مي رسد که مردان بهترين زندگي را در ايران داشته باشند. زنان از بي وفايي ‏مردان مي نالند اما دست کم براي گرفتن پاسپورت نبايد دو سال به خدمت سربازي بروند. ثروتمندان از حجاب ‏متنفرند و سوپرمارکت ها پر است از داروهاي جلوگيري از ريزش مو.‏

قبل از انقلاب مردم مهماني هاي خصوصي و عمومي برگزار مي کردند. اما اکنون روش تغيير پيدا کرده ‏است. در ادارات دولتي مردان نمي توانند با زنان دست بدهند. روي دماغ دختر ها و پسرها چسب کوچکي به ‏نشانه عمل زيبايي که انجام داده اند، نقش بسته است. در مهماني هاي خصوصي شمال شهر تهران، دختران و ‏پسران مي توانند يکديگر را لمس کنند و درباره آخرين چيزهايي که مد شده است، حرف بزنند. در جنوب ‏تهران تقريبا همه چادري هستند. اقليت کوچکي ثروتمند هستند اما قسمت اعظم مردم بايد چند شغل داشته باشند ‏و ديگر وقتي براي مخالفت سياسي باقي نمي ماند.‏

تحريم ها تقريبا اثري نداشته است و برعکس عراق که چند هزار کودک در اثر تحريم جانشان را از دست ‏دادند، در تهران و شهرهاي بزرگ ايران، مردم گرسنه نيستند. به اين دليل که ايران کنوانسيون برن را امضا ‏نکرده است، مغازه ها پر است از کيف هايي با مارک تقلبي و به همين دليل ممکن است فرد فقيري را با کيف ‏لوئي ويتون ببينيد. تحريم آمريکا در مورد فروش تجهيزات هواپيماي بوئينگ، ممکن است باعث سقوط ‏وحشتناک هواپيما هاي ايران بشود.‏

بسيجي ها با حمله به زنان و دختران به خاطر بيرون بودن مو يا چکمه هايشان، به آنان توهين مي کنند. ‏داستان هاي وحشتناکي هم توسط دولت پخش مي شود تا مردم در يک ترس مداوم باقي بمانند. اما ملاها باعث ‏شدند تا بزرگترين مهاجرت در تاريخ بشر اتفاق بيافتد [!] و در حدود يک ميليون و دويست هزار نفر در ‏جنگ کشته بشوند.‏

تهران شهر بي قانوني است. گفتگو با زن و شوهري که در ليست افراد تحت تعقيب اف بي آي قرار دارند، در ‏يک چلوکبابي به نظر عادي مي رسد. مقتدي صدر براي تحصيلات به شهر مقدس قم مي رود و خانواده رهبر ‏کشته شده حزب الله لبنان، عماد مغنيه، و خانواده حسن نصر الله به تهران مي آيند. در حال حاضر عده اي در ‏تهران براي امامان شيعه عزاداري مي کنند و عده اي به مهماني مي روند، اما روشنفکران و نويسندگان و فبلم ‏ساز ها و نقاش ها نمي توانند آنچه را که سيمو هرش مي گويد را باور کنند. تعداد زيادي از خبرنگاران ‏خارجي را از کشور بيرون انداخته اند و آنهايي که هنوز اين خوش شانسي را دارند که در ايران بمانند ‏نگاهشان به ديک چني است و با خود فکر مي کنند: "او دست به اين کار نمي زند، مي زند؟"‏

منبع: گاردين، 14 آوريل

******************************************************

check this out also :
http://www.roozna.com/Negaresh_site/FullStory/?Id=58184