پاره پاره ميشويم هر بار، خراشهايى عميق بر روح و جانمان مي نشيند هر بار، خالى از آينده و آرزو ميشويم هر بار، از عقلانيت تهى ميشويم هر بار... و باز دل ميبنديم هر بار!!!!!
اى دل شرحه شرحه و خسته..تاب بياور..نه به اميد روزهاى خوب..تاب بياور به احترام خودت كه هميشه بزرگ بوده اى. بند بزن خودت را به اعتماد خودت و لا غير. و يقين بدان روزهاى بهترى در راه نيستند..و بپذير نسل آدمهاى آدم منقرض شده است!!
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home