مدام فکر می کنم،

به؛

جغرافیای تنت

که مرزی نداشت..

و تاریخ دستهایی

که یک شب،

لای موهایم جا گذاشتی..

به فلسفه ی چشمهایت

که همیشه مرا،

برای دوست داشتنت

توجیه می کرد..

و ادبیات لبهات،

وااااای از ادبیات لبهـــات

که همیشه قافیه اش

با بوسه های من جور در می آمد..

نه!

من از پس اینهمه فکر

بر نمی آیم!

شناختن تو،

علم انسانی می خواهد..!

خونه چيده...غم و غصه از دلم برچيده...آب زده ام راه را...چون كه نگار ميرسد...

It's a year now...and I still don't feel I'm home...not an outsider nor a true citizen!!

It's so bizarre man :(

And it's fucking discharging pus again!! When it's gonna get healed for gods sake??..I'm fucking tired :((

آرامبخش لطفن، مخم نميكشه ديگه...

Homeland, 6 episodes in a row, and I still feel like shit!!

    “Tomorrow is the most important thing in life. Comes into us at midnight very clean. It's perfect when it arrives and it puts itself in our hands. It hopes we've learned something from yesterday.”

Today is -6 and it's feeling like -13!! And it's snowing :)